In de context van een kapitalistische crisis is de gezondheid van de bevolking in Europa er aanzienlijk op achteruit gegaan. Als gevolg van de huidige economische, ecologische en sociale crisis zijn de ongelijkheden binnen de bevolking sterk toegenomen.
Het afgelopen jaar zagen we dan ook de crisis binnen Europa in een versneld tempo toeslaan. Een tweede bankencrisis, bezuinigingsmaatregelen die zowel door Europese landen als de Europese Unie werden ingezet, leiden ons naar een algemene recessie en, in landen zoals Griekenland, naar een ware depressie.
Het afgelopen jaar zagen we dan ook de crisis binnen Europa in een versneld tempo toeslaan. Een tweede bankencrisis, bezuinigingsmaatregelen die zowel door Europese landen als de Europese Unie werden ingezet, leiden ons naar een algemene recessie en, in landen zoals Griekenland, naar een ware depressie.
Stap voor stap worden de bezuinigingsmaatregelen versterkt en onherroepelijk gemaakt door de
Europese leiders via de ratificatie van het Europees fiscaal pact en het Stabiliteitsmechanisme (ESM).
De openbare schuldenlast, werkloosheid, armoede en ongelijkheid stijgen op alarmerende wijze.
Bezuinigingen worden voorgesteld als onoverkomelijk en de schuldenlast als een fataliteit, waarbij ze
overal als voorwendsel worden gebruikt om harde aanvallen te plegen op de publieke
gezondheidssystemen, sociale bescherming en sociale rechten. Griekenland, als emblematisch
voorbeeld van Europa, maakt momenteel een ongekende humanitaire en gezondheidscrisis mee. De
landen die het sterkst geraakt worden zijn die in Zuid- en Oost-Europa.
Besparingsmaatregelen op gezondheid en sociale bescherming worden genomen onder druk van
multinationale bedrijven, werkzaam in de gezondheidssector, en private verzekeringsmaatschappijen.
Deze multinationals spelen een primordiale rol in de afbreuk van sociale rechten, collectieve
arbeidsovereenkomsten, vakbondsrechten (collectieve onderhandelingen, vrijheid van vakbondsacties,
arbeidsomstandigheden...), het dalen van de lonen, het loonaandeel in het BBP (verergerd door de
nieuwe economische controle omwille van de controle op “arbeidskosten per eenheid”) en de
precarisering van jobs (terugkeer van dagarbeid, stijging van tijdelijke contracten, nep-zelfstandigen...).
Deze besparingsmaatregelen schenden het recht op gezondheid en vernietigen de publieke sociale en
gezondheidsdiensten. Deze treffen iedereen, en in het bijzonder :
1. Vrouwen -die de meerderheid vormen in de publieke dienstverlening en de meest precaire jobs
bezetten- worden als eerste ontslagen bij de sluiting van ziekenhuizen, kinderdagverblijven, centra voor
de gezondheid van vrouwen en reproductieve rechten en gehandicaptencentra. Vrouwen zijn
verantwoordelijk voor het grootste deel van het werk in de sociale reproductie dat de politiek van
besparingen massaal naar de privésfeer doorschuift.
2. Patiënten die steeds meer belast worden, de gehandicapten, de grote slachtoffers van de crisis,
worden niet enkel uitgesloten van waardig werk maar vaak ook van de instituties die verwacht worden
hen te verwelkomen.
3. Migranten, mensen zonder wettig verblijf, worden vaak uitgesloten van de toegang tot gezondheid
en sociale bescherming.
Naast het broodnodig nationale verzet in ieder land, is het noodzakelijk dat er op geconcerteerde wijze
actie wordt gevoerd door gezondheidswerkers, patiënten en alle burgers tegen deze
besparingsmaatregelen. Dit veronderstelt dat de verschillende ervaringen van nationale strijd ter
verdediging van de volksgezondheid en sociale bescherming worden samengebracht en gedeeld, de
organisatie van concrete solidariteit en het reflecteren over de constructie van internationale initiatieven
ter verdediging van een universele, publieke, egalitaire gezondheidsysteem gebaseerd op het
solidariteitsprincipe.
Naar aanleiding van de conferentie van Nanterre in Frankrijk die plaatsvond op 12 en 13 mei,
stellen de deelnemers, komende uit de vakbonden en organisaties die strijden voor de verdediging
van de gezondheid en sociale bescherming en een publiek gezondheidssysteem verdedigen,
voorstander te zijn van :
° de constructie van een Europese ruimte van uitwisseling, mobilisatie en actie tegen de privatisering
van gezondheidssystemen en sociale bescherming, die open voor allen is die willen ageren tegen de
besparingsmaatregelen op de gezondheid van de bevolking en het verval van sociale rechten en
bescherming.
° de implementatie van een Europees alternatief, ter vervanging van het liberale project, die de
volksgezondheid en sociale bescherming moet verdedigen als een universeel gemeenschappelijk goed
die de privé winsten van aandeelhouders van sociale dienstverlening niet mogen dienen. Een dergelijk
programma moet daarom een gelijke toegang tot gezondheidszorgen, gratis gezondheidszorg,
gezondheidsdemocratie en de publieke en collectieve financiering promoten.
° burgeraudits over de schuldenlast, met name de schulden van ziekenhuizen, sociale organismes en de
sociale zekerheid en een focus op de impact van schulden voor vrouwen.
° het opzetten van een permanent netwerk voor de uitwisseling van informatie over initiatieven en
acties tegen de privatisering van de gezondheidszorg en sociale zekerheidssystemen, elke vorm van
aftrekbaarheid of taxatie van patiënten en elke maatregel die de toegang tot universele
gezondheidszorgen poogt in te perken.
° de organisatie van een gecoördineerde persconferentie omtrent deze verklaring op 5 juni 2012
waarbij een oproep naar solidariteit met de Griekse bevolking zal worden gedaan.
° de organisatie in elk land van een Europese actieweek voor het recht op gezondheid voor iedereen en
tegen de ontmanteling van de publieke dienstverlening in de gezondheidszorg en de vermarkting van
gezondheid van 1 tot 7 oktober 2012.
° een vertegenwoordiging van elk land op het “witte dorp van Europa” (gezondheidswerkerskamp) in
Warschau tijdens de actieweek.
° de organisatie van een Europese conferentie op 7 oktober 2012 in Warschau.
° de coördinatie van een gezamenlijke communicatiecampagne met gemeenschappelijke posters en
een petitie.
Er van bewust zijnde dat de promotie van een publiek gezondheidssysteem en een universele sociale
bescherming niet enkel het actieterrein kan zijn van gezondheidswerkers en organisaties die werken
omtrent de verdediging van de volksgezondheid maar van de gehele samenleving, wensen de
deelnemers van de conferentie :
° dat de specificiteit van deze strijd ingeschreven wordt binnen alle initiatieven die genomen worden
om een nieuwe Europese publieke ruimte op te bouwen en er een permanente campagne te voeren ter
verdediging van het fundamentele recht op publieke en universele gezondheidsdiensten.
° deel te nemen aan de Europese campagne voor de niet-ratificatie van het Europees fiscaal pact en de
terugtrekking uit het Europees Stabiliteitsmechanisme.
Nanterre, 13 mei 2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire